Nina Harbuz-Karczmarewicz

Obiecują naprawienie związku, osiągnięcie sukcesu albo poradzenie sobie z depresją w kilku prostych krokach, bez pomocy specjalisty. Przykładów publikacji, które w ten sposób szkodzą osobom potrzebującym wsparcia, nie brakuje. - Efektem takich porad będzie tylko cierpienie wielu ludzi - komentuje dr Sławomir Murawiec, psychiatra i psychoterapeuta.

Matka opuszcza rodzinę. Znajduje nowego partnera i ma z nim malutkie dziecko. Jej 14-letnia córka z pierwszego związku, Ola, przejmuje opiekę nad porzuconym domem, w tym młodszym, autystycznym bratem, którego przygotowuje do komunii. Na ojca nie może liczyć, bo ten ma problemy z alkoholem i kuratora na głowie. To autentyczna historia pokazana w filmie dokumentalnym Anny Zameckiej ?Komunia?. O problemach przedstawionej w nim rodziny rozmawiamy z dr n. med. Magdaleną Namysłowską, psychiatrą i psychoterapeutką.

Kiedy jej matka, Zofia Nasierowska, fotografka polskich gwiazd, zaczęła mieć poważne problemy ze wzrokiem, w domu nikt nie traktował tego jako dramatu czy przeszkody. Koniec czegoś oznaczał początek czegoś nowego, i w ten sposób się o tym mówiło. W najnowszej książce Anny Klary Majewskiej ?Melanżeria? od tajemnic i tabu jest aż gęsto.

- Trzeba było zobaczyć z góry, z poziomu mównicy, przewracające się z błogości, wilgotne, skryte za woalkami oczy słuchaczek, aby pozbyć się wszelkich wątpliwości co do charakteru okazywanego przez nie entuzjazmu. (...) Tryskające z kobiet uwielbienie, doprowadzające je na skraj pseudoreligijnej ekstazy, było dla niego źródłem niezbędnej stymulacji, zdolnej wydobyć go [Hitlera] z letargu?*.

Kłótnie między matkami a córkami o słodycze dla wnuków czy oglądanie telewizji tak naprawdę są tylko pretekstem. Psycholożka i dziennikarka Justyna Dąbrowska uważa, że "pod spodem" kryją się dawne urazy i nierozwiązane konflikty. I różnice - często nie do pogodzenia - z którymi przecież musimy żyć.

Nie ma takiego człowieka, którego nie można by zawstydzić, bo każdy nosi w sobie poczucie bycia niedoskonałym. Wstydzą się debiutanci i weterani, modelki i ci ze źle zrośniętym po złamaniu nosem. A jeśli sami próbujemy kogoś zawstydzić, to robimy to tylko po to, żeby podnieść sobie poczucie własnej wartości - przekonuje psycholog Joanna Chmura.